Πέρασε και αυτός ο χρόνος
το μόνο που μεγάλωσε
το δέντρο απέναντι και ο πόνος
το μόνο που μεγάλωσε
το δέντρο απέναντι και ο πόνος
ο πόνος απ’ τα ζόρια
που φέρνει μόνο η στεναχώρια…
ο πόνος που φέρνει η απορία…
τελικά ζω Ελλάδα ή Βουλγαρία;
κάποτε ήμασταν καλά…
το παίζαμε Ευρώπη στα βαλκάνια..
τώρα αυτοί γίναν Ευρώπη
και μείς καφέ με τον Προκόπη…
είναι κι αυτός από παλιά εδώ
δεν χρειαζότανε για να ρθει τα ευρώ!!!
άρχισε κι αυτός μ’ αυτά
να αναζητά την ξενιτιά!!!
όχι δεν θα μας αφήσει και θα φύγει
μας έχει χρεωμένους
με ημερομηνία που δεν λήγει…
δεν είναι όπως το κράτος που ζούμε
που όλα πρέπει να ανεχτούμε..
απορώ? γιατί τόσα χρόνια στα σχολεία
μας διδάξαν ιστορία…
από τότε που θυμάμαι
τον εαυτό μου μικρό…
έχει αλλάξει 3 φορές το βιβλίο αυτό…
με κάποιους αν μαλώσαμε χοντρά…
παλέψαμε για τη λευτεριά…
σε λίγα χρόνια από δω
θα το πετάμε για ανέκδοτο!!!...
και όχι για κάτι σοβαρό
που χύθηκε αίμα αρκετό…
τελικά η μόνη αλήθεια
θα χαραχτεί στα παραμύθια…
θα την λέμε κρυφά μην ακουστεί
σε λίγα χρόνια θα χει πρόστιμο κι αυτή…
και τότε θέλω να μας δω
που θα νιώσουμε σα παιδί γυμνό
χωρίς να χει δική του πατρίδα
και όλα σε βρεγμένη σανίδα…
έτοιμη σπασμένη
από πριν παγίδα ετοιμασμένη…
για όσους δεν έχουν πολύ μυαλό
νομίσουν πως κάτι θα αλλάξει μ’ αυτό
αλλά αν μπούμε και εκεί μέσα
χωρίς πλέον να χουμε μπέσα…
τότε παίρνω το θάρρος και μιλώ
ίσως δεν θα ‘πρεπε αυτό…
αλλά με όλα αυτά
σκλάβοι θα γίνουμε ξανά…
......ViVA LA REVOLUTION...
....DIKO SAS me tin agaph mou k οχι mono Agnwstos A.. :)