Μέρες αμίλητες
χωρίς καμιά ουσία
μονόδρομος τα νεύρα
μια μόνιμη ημικρανία
Με το μόνο
που έχει σημασία
είναι αν έφαγες
η αν πήγες στη γωνία
είναι αυτό Ζωή
η τεράστια ειρωνεία
Δεν ξέρεις
τι να πιστέψεις
και τι όχι,
απ τις αγκαλιές
σου λένε να νηστέψεις,
μοιάζουν σαν φάκα
με απόχη
Άρχισε πλέον
όλο αυτό,
να παίρνει ,
μια άρρωστη μορφή
και ακόμη
είμαστε στον πάτο,
καμιά συζήτηση
για κορυφή,
άραγε για πόσο ακόμη
θα συνεχιστεί
Αλλά τι λέω
και εγώ,
αυτό πλέον
θα μείνει,
σαν κάτι μόνιμο,
σωστό
Άλλωστε,
μη το ξεχνάμε
πως για εμάς
γίνετε όλο αυτό,
για το δικό μας,
το καλό
Τα λέω σωστά
η μάλλον,σαφώς
και τελικά,
κάποιο λάκκο
έχει η φάβα.
..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...
...."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο Άγνωστος Α"...
...."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο Άγνωστος Α"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου