Ήμασταν και εμείς παιδιά,
αυτό ποτέ δεν πρέπει
να ξεχνάμε,παιδιά,
χαρούμενα χαμογελαστά,
όλα τότε με μαλλιά
και ελπίδες στα μυαλά
Ελπίδες για μια ισότιμη
με αλληλεγγύη Ζωή,
ίδια για όλους,
η για όπως ο καθένας
για τον εαυτό του,
έχει σκεφτεί
Αλλά τελικά,
περάσανε τα χρόνια
και ήρθε ο καιρός,
που σου απέδειξε,
πως ο κόσμος
ο πραγματικός
Δεν έχει καμία σχέση
με την δική σου
την αλήθεια,
ούτε και μοιάζει,
με reality και παραμύθια
Είναι σκληρός,
όχι για όλους,δυστυχώς,
ισόνομος,ανάλογα τη τσέπη
και εσένα να προσπαθείς
να ζήσεις με τα πρέπει
Ας μείνουμε όμως,
στα χρόνια που ήμασταν παιδιά,
ας τραγουδήσουμε
αναπολώντας τα παλιά,
επιτρέποντας αναμνήσεις
να έρχονται κοντά
Σίγουρα θέλουμε να αποφύγουμε
κάποιες που κρύβουν κλάμα ,
αλλά είναι αυτές,
μέρες και στιγμές
Που μας φέρανε εδώ,
να μην μπορούμε
να αντιμετωπίσουμε,
τον ίδιο μας τον εαυτό,
επειδή έχουμε κοιμίσει
μέσα μας το Παιδί,
κοιτώντας μόνο το εγώ.
..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...
..."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο Άγνωστος Α"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου