Αλλόκοτοι καιροί,
περίεργη ησυχία,
κανείς δεν έχει τι να πει
χάθηκε η φαντασία,
πλέον συμβιβαστήκαμε
χωρίς διαμαρτυρία
Τίποτα μονιμότερο
απτο προσωρινό,
μάθαμε να ζούμε
με αυτό,
χάθηκε η ελπίδα,
για κάθε φθινόπωρο
Αγέλαστοι άνθρωποι
με μάσκα η χωρίς,
θολωμένα μυαλά,
μάτια καταγής
Δεν σου έχει μείνει
πλέον δύναμη,
ούτε για να
υποκριθείς
Είναι ώρες
που εύχομαι,
να έχει επηρεαστεί
μόνο το δικό μου μυαλό,
που άρχισε να ξεχνάει,
καθετί ρομαντικό
Αλλά όσο
και να προσπαθώ,
να δω κάτι διαφορετικό,
γύρω μου κόσμο
αντικρίζω,
που με γυρίζει εδώ.
..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...
..."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο Άγνωστος Α"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου