...”ΚΡΕΜΑΛΑ”...

Βαρέθηκα,

σκέφτομαι και βαριέμαι,

οι μέρες περνάν

και το μόνο που καταφέρνω,

είναι μέσα μου να χαλιέμαι

Τη Ζωή μας,

την πριν αναπολώ

ένα μέλλον αγναντεύω,

που διακρίνω θολό

Και ένα παρόν,

που το λιγότερο

που μπορώ να πω,

είναι απογοητευτικό

Ένας χρόνος

που ζούμε όλο αυτό

έχει περάσει,

οι δυσκολίες πλέον,

όλους έχουν πιάσει

Η αγωνία,

έγινε μελαγχολία

κανείς πλέον

δε θέλει να ξεχάσει,

διαλύσανε με όλα αυτά,

τη μεσαία την τάξη

Χωρίς να μπορώ ,

μέχρι και σήμερα

με σιγουριά να πω,

γιατί τραβάμε όλα αυτά

Αλλά πλέον ,

έχω καταλάβει καλά,

πως θα μπούμε απο μόνοι

στην κρεμάλα.

..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...

...."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο  Άγνωστος Α"...