Πρόσωπα που χάθηκαν
στα χρόνια,
μέσα σε κατακλυσμούς,
αλλά και χιόνια
Έρχονται κάποιες στιγμές,
ευτυχώς που είναι αρκετές,
να σου θυμίζουν
πως η Ζωή είναι ωραία,
παρόλα τα διάφορα μοιραία
Ζωή χωρίς μοιραία,
είναι σαν να λέμε
πως αναπνέεις,
μα δίχως αέρα
Νομίζεις συνεχώς
πως θα πνιγείς,
μα συνεχίζεις να ζεις γονυπετής,
παρακαλώντας για το αυτονόητο,
σε ένα κόσμο,
τόσο δυσνόητο
Ευτυχώς υπάρχουν
και αυτές οι στιγμές,
που εμφανίζονται οι φίλοι
απο τα παλιά
Υπενθυμίζοντας σε εσένα,
πως πρέπει να ζεις
με το κεφάλι ψηλά,
μέχρι να ρθει
και η δικιά σου σειρά
Άλλωστε,έχετε
ραντεβού στο μετά,
ίσως χαμογελάσετε
για ακόμη μια,
τελευταία φορά
Μέχρι τότε,
χαμογέλα σε όλους
και σε όλα,η Ζωή,είναι μια,
και έχει απολα.
..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...
...."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο Άγνωστος Α"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου