...”ΝΤΟΡΤΙΑ”...

Πως τα έχει φέρει

έτσι η Ζωή

μόνος να κάθεσαι

και να μονολογείς

σε έναν κόσμο

που πλέον επιτρέπεται

Μόνο με τον εαυτό σου

να σταθείς,

πάντα βιώνοντας τη μοναξιά

αγέρωχος φαντάζεις ,

με λαβωμένη όμως καρδιά

Μήπως μου μιλάς

για ιδανικά?

Χάθηκαν όλα αυτά

ρε φουκαρά

Με σένα,

να μαλώνεις συνεχώς,

αν το που πουκάμισο που πήρες,

σε χωράει ακόμη και αν τρως

Αχ άνθρωπε μικρέ,

σε μένα απευθύνομαι

κόψε για λίγο το Εσέ,

αυτό όλους μας έφερε εδώ

Αυτό και η μεμψιμοιρία,

που όπως φαίνεται καλά

θα φέρει ένα τέλος,

στην όλη ιστορία.

..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...

...."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο  Άγνωστος Α"...