...”ΤΟ ΠΑΙΔΙ”...

Τι ωραία,

όταν ήμασταν παιδιά,

που χαμογελούσαμε

χωρίς πολλά πολλά,

λιγότερο σκεφτόμασταν

στα μάτια κοιταζόμασταν

Έλαμπαν απο ευτυχία,

τα πρώτα χτυποκάρδια

στα θρανία

και έπειτα, ήρθε η αγωνία

άρχισε στο μυαλό η φασαρία

ώρες ώρες θυμίζει χορωδία

Προβλήματα

απο το πουθενά,

με σένα να σου πέφτουν

τα μαλλιά

Αχχ τι ωραία,

όταν τα έβαφες ξανθά

Αλλά είναι

βλέπεις και αυτά,

χαστούκια στη Ζωή

που τρως πολλά

Δεν ξέρω αν αυτά

σε βελτιώνουν,

σίγουρα πολλά

σε πληγώνουν

Με σίγουρο

σε όλα ένα,

πως μέσα πολύ

το παιδί χώνουν

Εύχομαι σε όλους

εκεί έξω,

το μυαλό τους συνεχώς,

να είναι στο πως

θα βγω να παίξω.

..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...

...."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο  Άγνωστος Α"...