Είναι κάτι μέρες
Τις νιώθεις σαν στιγμές
Δεν είναι ούτε κρύες ούτε βροχερές
Αλλά απ τις χρήσεις τις κακές
Μοιάζουν περισσότερο τρομερές
Άραγε τι κάνει ο άνθρωπος γι’ αυτό
Τρέχει και παίρνει μια με το μέτρο πίτσα;
Ή τον βλέπεις στο φανάρι στην Τοσίτσα
Μακάρι να ξέρα να πω
Για του καθένα τον κακό του εαυτό
Αλλά είναι δύσκολο αυτό
Τον έχει καλύψει τόσο καλά
Που και να πας κοντά κρυφά
Δεν πρόκειται ποτέ να δεις το κακό
Αυτό το δείχνει μόνο σε κάποιον τυχερό
Σ αυτόν που στ αλήθεια λέει σ’ αγαπώ
Κι όχι απλά σ’ αυτό που βλέπει
Που είναι απλά αυτό που και καλά πρέπει
Αυτό που το χει για όλους, τους πολλούς
Αλλά γι’ αυτό τελικά
Που μόνο εσύ μπορείς να δεις
Και δεν υπάρχει άλλος θεατής
Γιατί τελικά δεν είσαι μόνο τυχερή
Αλλά και μοναδική
Με αγάπη από μένα
Στην αρρώστια του καθένα
.......ViVA LA REVOLUTION...
........DIKO SAS me tin agaph mou k οχι mono Agnwstos A..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου