...”ΚΑΝΙΒΑΛΟΣ”...

Ποιος θα πιάσει

μου παν το ντέφι,

ας νιώσουμε σαν

να είναι αυτή,

η τελευταία μας μέθη

Ας το ρίξουμε

στην τσίκνα,

να ξεχάσουμε

την πίκρα

Που μας

προσφέρουν δωρεάν,

χωρίς να

τη ζητούμε καν

Απο παντού,

πούπουλα με πίσσα,

ας ξεφαντώσουμε

και εμείς ,

στον έρωτα

με λύσσα

Γιατί ίσως

είναι αυτό,

κάτι το τελευταίο,

θα το λεγες

και της Ζωής μοιραίο

Ας τα ξεχάσουμε

όμως αυτά

και ας στήσουμε

για το σήμερα

Έναν χορό,

με κρασί και φαγητό,

για το δικό μας Θεό

ένα και μοναδικό,

τον αγαπητό,κανίβαλο.

..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...

..."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο  Άγνωστος Α"...