...”ΜΕΝΤΙΟΥΜ”...

Μέρες περνάνε,

μέρες ξεχνάμε,

σε μια Ζωή

που έμεινε μισή,

με σίγουρο,

πως πίσω

δε γυρνάνε

Μην αφήνοντας

δύναμη καμιά,

έστω για να ζήσεις,

τα χρόνια μισά

Χαρούμενες φωνές,

χαμόγελα στα μάτια,

κάπου ξεχαστήκανε

χαθήκανε παλάτια

Ανάμεσα σε μάσκες

και απαγορεύσεις,

με μια κατάθλιψη

που σε έχει κυριεύσει

Κάθε μέρα,

ξεχνάμε περισσότερο,

τι είναι αυτό ,

που μας λείπει λιγότερο

Ώρες διασκέδασης

πλέον μόνο στη δουλειά,

που αν γίνεται

απο μέσα ηλεκτρονικά,

χάθηκε η επαφή,

ολοκληρωτικά

Μπερδεμένα όλα τα μυαλά,

το μέλλον,ούτε τα μέντιουμ

το βρίσκουν πια,

με Σένα να αναρωτιέσαι,

αν ποτέ ζήσουμε ξανά.

..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...

..."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο  Άγνωστος Α"...