...”ΜΗ ΜΙΛΑΣ”...

Αλλοιωμένες παραστάσεις

ταραγμένες καταστάσεις

ξυπνάς και θέλεις να γελάσεις,

αλλά ο κόμπος στο στομάχι,

σε ωθεί για να ξεράσεις,

στην καλύτερη να κλάψεις

Για όλα αυτά που χάθηκαν

και χάνονται κάθε μέρα,

τίποτα δε θυμίζει τα παλιά,

μας δώσανε και μπομπονιέρα

Μας επιτάξαν μια Ζωή,

που κανείς δε θέλει να ευχηθεί,

ακόμη και σε κάποιον

που δε συμπαθεί

Σύμμαχος μας ο Καιρός,

που όπως βλέπεις και αυτός,

δε θέλει να γελάσει δυστυχώς

Δεν ξέρω αν μόνο Εγώ

τα βλέπω έτσι,

ανυπομονώ κάπου

να φέξει

Πόσο το μυαλό θα αντέξει,

η καρδιά θέλει να τρέξει,

γύρω απο μας γυρνάμε,

η ψυχή τα έχει παίξει,

το πριν αρχίζουμε ξεχνάμε

Βλέπεις,περάσανε

και χρόνια,

με αυτήν τη νέα

την κολόνια

Ανοιγοκλείνω τα μάτια,

μήπως και αλλάξει κάτι,

να σου απροκάλυπτα

και η Δεή μου κλείνει το μάτι

Δε ρωτά,αν μετά

απο όλα αυτά,

υπάρχει περιθώριο,

καινούριο ταβάνι στο όριο

Και Εσύ που νόμιζες,

πως ζεις χαρούμενος,γελάς,

τώρα πλήρωνε

και μη μιλάς

Για ένα σήμερα,

που ίσως αύριο,

δεν έχεις

να φας.

..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...

..."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο  Άγνωστος Α"...