...”ΜΟΝΑΧΟΣ”...

Ώρες κενές,

περνάνε στο χρόνο,

σαν τον ιστό,

που κάνει η αράχνη

Όλες κρύβουν

άλλο πόνο,

σε μια κατάσταση,

που καλύβει η πάχνη

Είναι στιγμές,

που δυστυχώς

δεν περνάνε,

σαν σερβιτόρες,

καημό μας κερνάνε

Δεν ξέρεις τι να κάνεις

για να της αποφύγεις,

θες με κάθε τρόπο,

απο αυτές να ξεφύγεις

Είναι δύσκολο πολύ,

κάποιος να αντιληφθεί,

πως υπάρχει αλλαγή,

σε μια τέτοια διαδρομή

Αλλά δεν υπάρχει γιατρειά

σε τέτοιου τύπου παντρειά

Όταν μπλέκεις στον ιστό,

όσο και αν έχεις

τον εαυτό σου πιστό,

πρέπει κάπως να αλλάξεις,

μια άλλη πραγματικότητα

να πλάσεις,

ίσως χρειαστεί να κλάψεις

Μα θα ρθει σίγουρα ο καιρός,

που πλέον δε θα τραβάς,

το κουπί μοναχός.

..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...

..."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο  Άγνωστος Α"...