...”Η ΜΠΟΡΑ”...

Είναι μέρες

που θέλω να μιλήσω,

αλλά κάθε μέρα,

κάτι καινούριο

με κάνει να δακρύσω

Αυτό το καλοκαίρι,

ήταν μέσα στον καπνό,

δεν έμεινε ήσυχο

κανένα χωρίο

Οι φωτιές,

φτάσανε παντού,

τυχεροί όσοι μείναν

εκτός αυτού

Ήρθαν μετά

και οι βροχές,

που δεν άφησαν,

τίποτα όρθιο αυτές

Αυτό είναι και λογικό,

μετά το ανυπολόγιστο κακό,

που έχουμε κάνει,

σε γη και ουρανό

Δεν ξέρω αν πρόκειται

για ανθρώπινα λάθη,

αλλά σίγουρα,

διακρίνονται απο πάθη

Πάθος για πολλούς

να βγάλουν χρήμα

και οχι να προσέξουν το λαό,

με όλα να πηγαίνουν πρίμα

Πολλές στενάχωρες ιστορίες,

Ζωές που χάνονται,

για ασήμαντες ουσίες

Δεν ξέρω τι άλλο να πω,

κάθε μέρα μου δίνεται λόγος,

για να στεναχωρηθώ

Έχουμε ξεχάσει,

το ζήσε το τώρα,

με σκισμένη ομπρέλα,

γυμνοί μέσα σε μπόρα.

..."VIVA LA (r)EVOLUTION"...

..."Δικό σας με την αγάπη μου και οχι μόνο  Άγνωστος Α"...